Life's Little Surprises

Kanina, excited na excited ako maguwian. Kasi excited akong makita ka. Baka kasi ikaw ulit ang nasa elevator tulad kahapon. Sayang nga lang, may asungot sa elevator kahapon. Hindi kita na-solo. Hahaha. Pero matamlay ka kahapon. Hindi ko alam kung masakit ba ang ngipin mo o ano, kasi weird ka magsalita kahapon eh.

Kaya excited ako kanina, pero naisip ko rin, na baka katulad lang ng dati. Kasi dati, kapag nae-excite ako na maguwian sa pagaakalang makikita kita, nadi-disappoint ako eh. So kanina, akala ko mae-excite nanaman ako sa wala. Pero pag dating sa ground floor, pag bukas ng elevator, ikaw ang bumungad sa akin. Lumundag ang puso ko sa kilig. Balik ka na ulit sa dati. Hindi ka na matamlay. Cute ka na ulit. At nagniningning nanaman ang mga mata mo hindi tulad kahapon na cloudy. Sabi ko pa nga sa'yo "uuii ok na siya" eh hindi mo narinig kaya tinanong mo ako pero kausap ko si Mang Toti at hindi ko rin naman gustong may makahalata na kahit na sino na gusto kita. Kaya inilingan na lang kita nang nakangiti. Nakangiti ka rin naman eh. Pero weird kasi pati ung lady guard dun sa reception, parang nakangiti din. Hindi ko alam kung may kinalaman ba ako doon. O baka naman feeling ko lang. Kasi hindi naman ako direktang nakatingin sa kaniya eh. Just out of the corner of my eye. Pag labas ko pati yung guard dun sa may lobby door feeling ko nakatingin sa akin at pinagmamasdan ako. Hmmpp. Weird sila. Pero I don't care. Kasi nakita ulit kita. Two in a row. Ang saya ko. Talagang mahal ako ni Lord. Hehehe. Pinapasaya Niya ako. And I'm really grateful for that. Hay.. Kung hindi naman masyadong kalabisan, sana bukas ulit makasama kita sa elevator. Pero sana tayong dalawa lang. Wala lang, gusto ko lang makipag-kulitan sa'yo. Napapasaya mo kasi ako eh. Ng sobra.